Eén van de mooiste dingen aan ons beroep is dat er heel vaak enthousiaste en avontuurlijke mensen ons pad kruisen, waardoor we geïnspireerd geraken en ook blijven. We houden er vaak feedback, leuke contacten, vrijwilligers, tips en een hoop inspiratie aan over. We hebben het reeds op onze Facebookpagina gezet – omdat we er eerlijk waar serieus door geraakt waren – maar vorige week op onze infoavond kregen we zo’n mooi compliment, waar we nu weer dit idee uit gehaald hebben om onze reizigers zelf een keertje aan het woord te laten. Mooier dan dit krijg je het niet voorgeschoteld: “Je hebt het leven vóór het eiland en het leven na het eiland; het moet toch ongelooflijk zijn om zoveel mensen deze ervaring te doen beleven”, aldus Stijn, Inne, Thomas, Hans, Frederik en Glenn, een groepje ‘eilandbewoners’ van 2017. Waarvoor dank.

Graag stel ik jullie onderstaande ‘kleppers’ voor, die een woordje schrijven over hun ervaring en deelname aan één van onze avontuurlijke reizen.

Expeditie Noord – Isabel Huyge (23)

Op de reismarkt in Brugge gingen mijn reisbuddy en ik op zoek naar het standje van Beyond Borders. Nadat de reis ‘Expeditie Noord’ een aantal keer op onze Facebook verscheen, keken we al dromend uit naar zo’n buitengewone reis. De plaatsen waren bijna volzet, waardoor alle twijfel verdween en klaar waren we! Elke dag werden we van de ene uitdaging naar de andere gekatapulteerd. Van een idyllisch kampeerplaatsje in the middle of Norway naar de adrenaline van het kolkende koude water tijdens het raften. Ookal streden we elke dag opnieuw voor die befaamde overwinning, ‘s avonds ploften we ons neer bij het kampvuur om ieder zijn avonturen te (horen) vertellen. En als kers op de taart, heb ik mijn verjaardag kunnen vieren op het puntje van de Trolltunga!

Expeditie Noord – Steve De Clippeleir (34)

Expeditie Noord was voor mij een openbaring, zonder overdrijven een ongelooflijke ervaring waarin ik heb ontdekt dat je met vriendschap en doorzettingsvermogen veel meer aankan dan je denkt. Een must voor iedereen die van een uitdaging houdt en bereid is tot het uiterste te gaan én daarbij nog eens kan genieten van de prachtige natuur!

Wild Norway – Margaux Vandecasteele (20 en jongste deelneemster Peking Express & Wild Norway 2017)

Noorwegen stond al lang op het verwachtingslijstje van mijn beste vriendin en mij. Toen we het programma van deze reis lazen, waren we meteen verkocht. Beyond Borders beloofde ons een totaalpakket en die belofte maakten ze meer dan waar. Niet de in eerste instantie de verwachte Trolltunga, maar de icetrekking (zie foto) en verrassende fietstocht over de Rallarvegen werden hét hoogtepunt van onze reis! Het avontuur was soms intenser dan verwacht, maar de indrukwekkende uitzichten waren het meer dan waard. De begeleiders deden er bovendien alles aan om de reis voor elke deelnemer zo aangenaam mogelijk te maken. Wild Norway is een echte aanrader, al doe je het maar voor de zalige hottub aan de rand van een meer na een wilde raftervaring…

Wild Norway – Veronique Verstraeten (34)

Wauw! Wild Norway was de max! Noorwegen stond al een tijdje op mijn bucketlist. Het liefst wilde ik het land écht beleven en er niet zomaar doorreizen. Dankzij Beyond Borders is dit gelukt. Iedere dag stonden we voor een nieuwe fysieke uitdaging en beleefden we het land op een avontuurlijke manier met een geweldige groep en super enthousiaste begeleiding. De gletsjer beklimmen en het raften waren voor mij ‘top’ eerste ervaringen, waar ik nog steeds zeer enthousiast over vertel. Noorwegen smaakt voor mij naar meer!

Wie is de saboteur? – Joeri Bruggeman (37) 

Eindelijk! Eindelijk had ik een Mol-reis gevonden waarvoor ik geen uitgebreid sollicitatieproces moest doorlopen. Ik twijfelde nog even om mij in te schrijven als “enkel saboteur”, want ik had er wel zin in om deze reis toch een klein beetje te doen mislopen. Maar om heel zeker te zijn dat ik kon deelnemen, besloot ik toch om ook de optie “als deelnemer” aan te vinken. En zo geschiedde: ik vertrok op molreis, maar zou niet zelf de mol zijn. Een echte strategie had ik niet op voorhand. Ik wou vooral voor de groepspot gaan. Als ik niet de saboteur was, moest ik op zijn minst winnen. Bij de eerste proef gaf mijn team alles. Meer dan een kwartier voor het tweede team arriveerden we aan de eindmeet. Bingo! En geld in de pot? NEE! Niet alle teams hadden blijkbaar dezelfde gedrevenheid.

Ook de daaropvolgende stadsproef in Barcelona stond voor mij nog volledig in het teken van de overwinning en de groepspot. Temidden van chaos en manifestaties – ik had toen nog nooit van de naam Puigdemont gehoord – raceten we op rolschaatsen door de brede lanen van het centrum. Alles liep gesmeerd. Nu wel geld in de groepspot? Opnieuw niet! Mijn frustratie was groot om vast te stellen dat de meeste andere spelers blijkbaar voor een andere strategie kozen. Resultaat: een groepspot die op nul bleef staan.

Dat was voor mij het signaal dat het ook anders kon. Ik besloot mijn eigen tactiek om te gooien. Zo komt het dat ik de acht dagen daarna vooral plezier beleefde aan het nemen van vreemde beslissingen en het bijna doen mislukken van proeven (diep vanbinnen wilde ik wel dat ze nog net lukten). Het spel in het spel was begonnen voor mij. Maar ondertussen nam ook de argwaan toe, want op een viertal personen na, vond ik dat iedereen een beetje raar deed. Ik durfde niemand volledig vertrouwen, zelfs niet die personen waarmee ik regelmatig overleg pleegde. Want zeiden zij wel de waarheid? Of waren het verdomd goeie acteurs?

Vastgeketend in een kasteel, geblinddoekt naast de saboteur, sippend aan een glas veel te warme wijn, … op elk moment was de gedachtenmolen aan het malen. Vanuit mijn ooghoeken hield ik iedereen in de gaten. Ik moest en zou die saboteur ontmaskeren. Het bleef allemaal wel een beetje wazig, tot ik plots de kans kreeg om met mijn hoofdverdachte een kajak te delen. Dat was voor mij het moment voor de ultieme ondervraging. En sorry Frederik, als ik een spot had gehad, had ik hem op jou gericht!

Sinds dat moment begon de puzzel in elkaar te vallen. Nochtans was elk element dat in de kajak ter sprake kwam, ook meteen een element om hem niet te verdenken. Maar ik besloot dat dit de metastrategie van de saboteur moest zijn. Vanaf nu zou ik op hem blijven stemmen. En dat bleek uiteindelijk de goede keuze. Gewonnen heb ik niet, maar ik ben wel blij dat ik vlak voor de finale stemming zo goed als zeker was van mijn stuk. En dat ik de saboteur nog even in de ogen heb kunnen kijken en hem heb kunnen zeggen: “I got you baby!” Ha, die blik van ontgoocheling, daar deden we het voor.

Wie is de saboteur? – Karin Desart (42)

Wie is de saboteur is geen gewone vakantie, dat is het minste wat je kan zeggen! Het is een ‘once in a lifetime experience’ omdat alles zo anders is. Je vertrekt met allemaal onbekenden, maar doordat je allen tezamen met zo’n knotsgek spel bezig bent, lijkt het al snel of je elkaar al jaren kent. Of dat denk je toch, want nog steeds is er iemand die je niet kan vertrouwen, en zijn er nog meerdere anderen die ook doen alsof ze niet te vertrouwen zijn :-).

Een toffe mix van sport, cultuur, natuur en spel maken dat de dagen gevarieerd en spannend zijn. De organisatoren zijn trouwens experten in het vinden van toffe en unieke plaatsjes voor de activiteiten. Een absolute aanrader! Als het aan mij ligt mag het volgende draaiboek al snel klaargemaakt worden!

Het Eiland – Inne Mathieu (37)

10 dagen op een onbewoond eiland…een kist met niet veel meer dan een zeil, een bijl en een beetje eten. Wat heb je meer nodig?? Het antwoord is “NIETS”! Back to basics ten top! Je kan je niet voorstellen hoe rustig je daar van wordt. Ongerepte natuur, een magnifiek uitzicht over het water, wakker worden met enkel het geluid van vogels en de wind door de bladeren (en soms ook  een kampgenoot die zich nog eens omdraait in zijn slaapzak),  vuur maken, vissen, zalige gesprekken aan het kampvuur,… Daarnaast staan er elke dag avontuurlijke proeven op je te wachten die voor iedereen haalbaar zijn. De adrenaline laat je vergeten dat er weinig eten is en vult zo ook je maag. De lekkere en handige extra’s die je kan winnen geven je nog een boost erbij.

We genoten van de kleine dingen, letterlijk! en waardeerden daardoor eens zo hard wat we anders zo normaal vinden. Als kampgenoten leerden we elkaar elke dag beter kennen tot we op het einde een echte hechte bende vormden waarmee we nog  steeds afspreken. Iedereen van onze groep beschrijft  “Het Eiland” als een prachtige, unieke en onvergetelijke belevenis en ik hoorde velen zeggen dat het dé reis van hun leven is totnogtoe! Je mag niet veel meenemen maar je komt sowieso terug met een meer gevulde rugzak!

Het Eiland – Stijn Leunens (31)

Wat –  een – ervaring.

Het valt moeilijk te beschrijven wat ‘Het Eiland’ met je doet. Sommige mensen verklaarden me gek omdat ik voor mijn plezier op een onbewoond eiland zou gaan zitten, maar ik had er op voorhand al heel veel zin in.
Afgezonderd worden van onze digitale stress-maatschappij, één worden met de natuur, ondertussen een kamp bouwen en wat chiro spelen, dat is wat ik voor ogen had. Het is soms gevaarlijk om hoge verwachtingen te hebben, omdat de realiteit dan uiteindelijk wat kan tegenvallen. In het geval van ‘Het Eiland’, overtrof het zelfs nog mijn stoutste dromen.

Vanaf dag één voelde je dat er een goede groep stond. Allemaal mensen met dezelfde goesting om er iets van te maken; en door de gemeenschappelijke ervaringen die je er continu beleeft, ontstond er ook ongelooflijk snel een heel sterk groepsgevoel. Opstaan met het mooiste uitzicht dat je je kan inbeelden, samen het eiland ontdekken, samen een kamp bouwen, een chill-plekje naast de zee creëren, samen bessen plukken, vissen vangen, vuur maken en verhalen vertellen. Het was zo simpel en zo speciaal tegelijkertijd. “Puur” is dan denk ik het beste woord om het geheel te omschrijven.

Ondertussen werden die mooie dagen nog wat afgekruid met extra spanning en adrenaline tijdens de proeven. Dat rode-draad-spel, geeft de hele reis natuurlijk nog een extra leuke dimensie.Hoewel veel van onze gesprekken over lekker eten en vettige goestingen gingen, heb ik me eigenlijk nooit hongerig gevoeld. Je bent zo hard bezig met andere zaken, en de verleidingen van de frigo en de snoepkast zijn allemaal afwezig, waardoor je daar eigenlijk vaak gewoon niet aan denkt. Dat gezegd zijnde was het diner op de laatste avond in mijn ogen het beste eten dat ik ooit gekregen heb 😉

Iedereen met een hart voor de natuur en een beetje doorzettingsvermogen, zou deze reis geweldig vinden. Je hoeft echt niet de allergrootste survival-expert of de sterkste sportfreak te zijn om mee te gaan. Ik blijf het gevoel hebben dat woorden tekort schieten om precies te zeggen waarom het zo geweldig is. Maar als je kan gaan, gá dan. En zoals de tatoeage van een kampgenote zei: “Geniet.”

Eurotrip – Renate Tyncke (23, UN(t)RAVELING THE MIND, lees hier haar volledige blog)

Lago di Bracciano, onze rustplek voor de komende twee dagen: bereikt. Nog vlug wat brood met spaghettisaus in de pan en we zijn klaar voor het optreden van de avond. J&B Connections, een Antwerps trio ouwe rockers die de ziel van de jaren ’60 en ’70 laat voortleven met hun gitaren en samenzang. Het blijkt nog eens een comedy show te zijn ook! De mannen zijn perfect op elkaar afgestemd, slaan de ene pint na de andere achterover en lokken de volledige camping naar de Beyond Borders tent. Alle roadtrippers zitten samen, zingen gemoedelijk mee en bereiden zich voor voor de laatste dag van de roadtrip. De grote eindhalte: Rome.

Eurotrip – Horst Bell 

“Nog mensen die het niet over hun hart krijgen om de sticker eraf te halen?”

Eurotrip – Joe Beton

Iedere dag een keuze uit verschillende prachtig uitgestippelde routes, waarbij de bezienswaardigheden aangeduid zijn. Onderweg enkele super-leuke doe- en denkopdrachten. s’Avonds een mogelijkheid tot bijkletsen met gelijkgezinde roadtrippers of bespreken van de routes van de volgende dag onder de voorziene stretchtent. (Waar er dit jaar als plus een bar in voorzien word). Kortom een echte aanrader!